აჭარის კულტურული მემკვიდრეობის დაცვის სააგენტო - საცხოვრებელი სახლი,  ლუკა ასათიანის ქუჩა N11

XX ს-ის 20-იან წლებში, ცემენტის ბლოკებით ნაგები ორსართულიანი შენობა ფლეთილი ქვის ცოკოლზე დგას. ცემენტის ხსნარით შელესილ ფასადს მარტივი და მწირი დეკორი აქვს. ღიობები დაბალი და სწორკუთხაა. შენობის კუთხეებს ვერტიკალურ ზოლად ასდევს ქვის წყობის იმიტაციით დამუშავებული ცრუ პილასტრები, რომლის კაპიტელები შენობის დამასრულებელ პროფილირებულ კარნიზში სქემატურად გამოიყოფა. კარნიზის ქვეშ, შენობის მთავარ და გვერდით ფასადებს ლილვის ფორმის სარტყელი გასდევს.  ფასადი დანაწევრებულია ღიობებით. პირველი  სართულის ფანჯრების ძირში ლილვის ფორმის სარტყელია გავლებული, რომლის ქვემოთ კედლის ზედაპირი რუსტირებულია; ღიობების სადა, პროფილირებულ ჩარჩოში მხოლოდ პირველ სართულზე გამოყენებულია"საჭექი ქვის" დეკორატიული მოტივი. მეორე სართულის კიდურა ნაწილებში კარების წინ დაკიდული აივნებია მოწყობილი; მარჯვენა განსხვავებულია, მას ლითონის აჟურული მოაჯირი და მრუდხაზოვანი გადახურვის მქონე აჟურულთაღოვანი ჩარდახი აქვს. ყურადღებას იქცევს, შენობის ცენტრალურ ნაწილში არსებული ერთსართულიანი რიზალიტი-პორტალი, რომელსაც შუა ნაწილში წყვეტილი მრუდხაზოვანი დასრულება აქვს. პორტალი მაღალი, თაღოვანი ღიობით იხსნება;  შიგნით, სიღრმეში-სადარბაზოს კარია. შენობის კარნიზს ქვეშ გატარებული ლილვი ფასადის შუა ნაწილში, რიზალიტის თავზე, თაღოვან მოხაზულობას შემოწერს. ამ ნაწილში კარნიზი წყდება და გადადის ორქანობა დასრულების მქონე ორსაფეხურიან პარაპეტში.     კეხთან ღილაკისებრი ვოლუტებია, ცენტრში ბურთულაა დადგმული. მიუხედავად იმისა, რომ შენობა გვიანი პერიოდისაა და დეკორი ცემენტის ხსნარშია შესრულებული, ის საინტერესო ნიმუშია კლასიცისტური, ბაროკული და მოდერნული სტილის ელემენტების მოკრძალებული გამოყენებისა.